9/27/2008

Η ανοησία της περιθωριοποιημένης σεμνότητας

Οι σκέψεις αυτές μου προκλήθηκαν μετά από «σύνθεση» κοινών στοιχείων που βρήκα σε πρόσωπα του περιβάλλοντός μου και .. στη συνέχεια, κοιτώντας γύρω μου, παρατηρώντας και αναλύοντας το τι συμβαίνει, σκέφτηκα πως μπορεί να πρόκειται και για ευρύτερο φαινόμενο.

Είναι μουσικός, αλλά ταξιδεύει συστηματικά και με πάθος στη φιλοσοφία και την ιστορία. Έχει γνωριμίες. Εμπνέει εμπιστοσύνη, είναι ευγενής, μπορεί να «σταθεί» σε οποιοδήποτε περιβάλλον. Αλλά επιλέγει να μην είναι με τους εμφανείς. Είναι με τους αφανείς. Διακρίνεται για τη σεμνότητά του. Κατανοεί.

Είναι καθηγητής. Φωτισμένος άνθρωπος. Απόφοιτος οικονομικών αλλά επέλεξε την δημόσια εκπαίδευση επειδή ήθελε να προσφέρει. Διακρίνεται για την ποιότητά του. Κρίνει. Αναλύει. Συμμετέχει. Αυτό-κρίνεται όταν χρειάζεται. Ξέρει να λέει «εχεις δίκιο, με έπεισες, είχα άδικο». «Ανθίσταται» στα «ιδιαίτερα». Είναι με τους αφανείς. Διακρίνεται για τη σεμνότητά του. Κατανοεί.

Είναι στέλεχος σε επιχείρηση. Με σπουδές, με ικανότητες, με επικοινωνιακή δυνατότητα εξαιρετική, με πειθώ, με αποδοχή. Γνώστης. Σεβόμενος το περιβάλλον που κινείται, αλλά ποτέ αδίστακτος. Στη σύσκεψη θα μιλήσει όταν έχει κάτι να πει. Δεν θα κάνει ποτέ κάτι, μόνο και μόνο για να φανεί. Είναι με τους αφανείς. Διακρίνεται για τη σεμνότητά του. Κατανοεί.

Είναι άνθρωπος με όνειρα, λατρεύει τα ταξίδια της ζωής, γεμάτος ερωτισμό, με διάθεση προσφοράς στους συντρόφους του. Μόνιμους, εφήμερους, δεν έχει σημασία. Και βρίσκεται σε μία σχέση που κυριαρχείται από αυτό που μισεί. Συμβατική πορεία, πλαίσιο ασφυκτικό, επιβολές, ανταγωνισμούς. Είναι με τους αφανείς. Διακρίνεται για τη σεμνότητά του. Κατανοεί.

Είναι γιατρός. Είναι ερευνητής, Είναι σερβιτόρος, Είναι γραμματέας, Είναι ακτιβιστής. Είναι εργάτης, Είναι εργοδηγός, Είναι σκηνοθέτης, …. Είναι Οτιδήποτε. Και διέπεται από τα ίδια στοιχεία. Αφανής, Σεμνός. Γεμάτος κατανόηση.

Και όμως το στίγμα του κόσμου μας, οι ρυθμοί, οι αξίες, ΔΕΝ δίνονται από αυτούς τους σεμνούς και ικανούς, σεμνούς και δημιουργικούς, σεμνούς και καινοτόμους. Δίνεται από τους «άλλους».

Σιωπές. Δεν φωνάζει κανείς πως, "δεν γουστάρω να διασκεδάζω στα Ελληνάδικα κάθε Σ/Κ. Δεν γουστάρω να μιζώνομαι και να μιζώνω, δεν γουστάρω να παίρνω τη δουλειά μέσα από προσωπικό –γκομενικο – οικονομικό – κοινωνικες διαπλοκές, δεν θέλω αυτές τις πολιτικές πρακτικές, δεν γουστάρω την τάδε αισθητική κλπ, το τάδε μοντελάκι σχέσης, κλπ".

Δέν θέλουμε να προκαλούμε, δεν θέλουμε να προβάλουμε αυτό που είμαστε, δεν θέλουμε τους προβολείς να πέφτουν πάνω μας, γιατί συνήθως πέφτουν πάνω στους άλλους. Σ' εκείνους που είναι το ακριβώς αντίθετο από εμάς.


Δεν φταίνε κάποιοι «κακοί και άσπλαχνοι άνθρωποι» που κάνουν τους σεμνούς να σιωπούν. Υπάρχει η διαμόρφωσή μας από το περιβάλλον, τις οικονομικές και κοινωνικές δομές, τις ιδεολογίες, τα βιώματά μας, τις παιδικές ηλικίες, τις οικογένειες… όλα αυτά. Η ιστορία είναι πολύ πιο σύνθετη. Με μηχανισμούς, με παραγωγή ιδεολογίας, συμπεριφορών και με πολλά άλλα. … Ναί, εντάξει είναι όλα αυτά μαζί και άλλα τόσα.

Αλλά, από την άλλη, δεν μπορώ να αποδεχτώ πως κάθε περιθώριο έχει εξαντληθεί. Και βλέπω, πολλούς, μα πολλούς, ανθρώπους σεμνούς, διακριτικούς, που αρνούνται, ή διστάζουν, ή βαριούνται, να εκδηλώσουν την ποιότητά τους «επιθετικά». Λίγα θα αλλάξουν το ξέρω, αλλά αυτή η απίστευτη ακινησία μου διέπει τους σεμνούς και ποιοτικούς ανθρώπους ώρες – ώρες καντάει κουταμάρα. Έλεος …

Γιατί να αποδεχόμαστε εν λευκώ την τρομοκρατία της ισοπέδωσης ? Και στο κάτω - κάτω, αν κοιτάξουμε γύρω μας, ευτυχώς, όλο και κάποια φωτεινά παραδείγματα υπάρχουν. Όχι λίγα. Ας μπει και καμιά φωνή που και πού. Από το πώς και με ποιους θα κάνουμε το χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν, μέχρι το που και με ποιους θα πάμε μια εκδρομή, μέχρι … το πώς μιλάμε, το πώς στεκόμαστε στη δουλειά μας, το τι επιλογές κάνουμε στις σχέσεις μας κλπ. Και περισσότερα....

Εννοείται .. με τις αντιφάσεις μας και τις γκρίζες περιοχές μας. Αν και όσοι ανήκουν στην κατηγορία των «σεμνών» που ανέφερα, δεν το έχουν σε τίποτα να το γυρίσουν σε ενοχική στάση. Ε ναι.. είπαμε, να κοιταζόμαστε στον καθρέφτη, για τις μικρές και μεγάλες επιλογές μας, αλλά όχι και να μας απαγορεύεται να κοιτάμε έξω από το παράθυρό μας. Και δεν πειράζει αν οι θόρυβοι από το σπίτι μας ξυπνήσουν και κανένα γείτονα. Μπορεί και να το θέλει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: